Als je in Nederland begeleiding krijgt, moet je steeds flexibeler zijn. Gelukkig heb ik een plekje waar die flexibiliteit ook wel eens in mijn voordeel werkt: Fidesta It Hofke. Maar één ding, mensen... Het kost me als man met een verstandelijke beperking soms verdomd veel energie. Ik heb het geluk dat ik een geweldige familie heb en ook veel vrienden die bij Fidesta It Hofke horen. We helpen elkaar, want het is soms verdomd ingewikkeld. Begeleiden is mensenwerk, en dat betekent dat niet iedereen op dezelfde manier werkt.

Als autist denk ik soms: als ik moe ben en het even niet meer zie zitten, wat zou het mooi zijn als iedereen net als mijn persoonlijk begeleider (P.B.) was. Dan zou ik zo'n mooi en voorspelbaar leven hebben. Maar aan de andere kant, er zijn zoveel mooie mensen in het leven. Verschillende mensen met verschillende ideeën is ook leuk en leerzaam. Ik probeer van iedereen waar ik mee te maken heb – en dat zijn er nogal wat – iets te leren. Want ik geloof dat in ieder mens iets goeds zit.

Mijn P.B. zegt wel dat ik niet te veel moet 'shoppen', anders krijg ik kortsluiting in mijn hoofd. Maar ja, ik vind mensen nou eenmaal interessant en blijf me graag uitdagen. Ondanks dat ik de wereld soms raar vind, vind ik hem wel verdomd mooi en geniet ik van de mensen om me heen.

In de loop der jaren hebben we veel mooie dingen gedaan. De mensen die bij Fidesta It Hofke komen zijn een vriendengroep geworden. We doen leuke dingen samen en genieten van elkaars gezelschap. Je kunt het zo zien dat we eigenlijk de begeleiding een beetje helpen. Zien we iets wat niet klopt, dan melden we het. Voor mij zijn de begeleiders een soort zakelijke 'memmen en heiten' (moeders en vaders). Ze nemen de opvoeding van onze ouders over en leren ons het laatste stukje naar volwassenheid, dat wat onze ouders niet konden doen, omdat we in ons hoofd een verstandelijke handicap hebben.

Ik heb een geweldige opvoeding gehad, met een gezin dat altijd warmte en liefde uitstraalde. Daar ben ik mijn ouders, broers en zus dankbaar voor. Er zijn genoeg mensen die dat niet hebben. Ik ben trots dat er van mij gehouden wordt. Dan doe ik blijkbaar iets goed.

Dankjewel voor het lezen. Groeten van jullie knuffelautist, Erwin, die zich door het leven voortbeweegt en zich erdoorheen slaat. Want het leven is zo mooi, je moet alleen zelf de slingers ophangen, anders is het geen cadeau.