“Ik was bang dat er niemand meer langs zou komen, daarom wilde ik het liefst in mijn eigen huis blijven. Maar nu ben ik blij dat ik hier ben komen wonen. Het is me heel erg meegevallen. Hier is altijd iemand in de gezamenlijke huiskamer, en ik ga veel naar de activiteiten. ’s Ochtends niet hoor.  Ontbijten doe ik het liefst alleen. Maar daarna het koffie drinken en de lunch of een spelletje, gezellig. Ik ben graag bezig, dus ik help met afdrogen na het avondeten, dat gaat nog goed. En ‘s avonds kan ik kiezen; als er een leuk televisieprogramma op is, kijk ik in de huiskamer en anders ga ik naar mijn eigen woning. Het kan beiden en dat is juist ook zo fijn.  Ik ben blij dat ik hier toch ben gekomen, voor mijn zus en mijn dochter die allebei elke dag wel even langskomen is het ook veel rustiger. Zij weten dat er hier goed voor me gezorgd wordt”.

Yt Hiemstra-Wip woont ruim een jaar op onze locatie. In eerste instantie wilde ze dat absoluut niet, maar op aandringen van haar dochter en haar zus ging ze toch overstag. Zus Corrie Kuiken-Wip weet nog dat Yt voor die tijd zichtbaar vermagerde, slecht at en steeds minder voor zichzelf zorgde. “Toen ze hier kwam wonen, werd er weer vers gekookt en kwam er weer structuur en regelmaat. Toen knapte ze heel snel op, ze fleurde ook helemaal op van alle aanspraak die ze had.”

Nu geniet Yt volop van alle activiteiten en gezamenlijke momenten. “Ik ontbijt ’s ochtends in mijn appartement, maar daarna ga ik zo vaak mogelijk naar de huiskamer. Gezellig. Ik doe mee aan de spellen en de koffie-ochtenden. En kennissen en vrienden halen me hier op als er ergens anders in het dorp iets georganiseerd wordt. Mijn zus en mijn dochter komen ook nog bijna elke dag, maar het hoeft niet meer. Hier wordt goed voor mij gezorgd. Ik ga naar de gym en naar de bewegingstherapie en ’s avonds kijk ik televisie met de anderen. Tenzij ik naar een ander programma wil kijken, dan ga ik lekker in mijn eigen appartement zitten.”
Irene Romers, zorgondernemer maar zelf ook nog altijd verzorgende met meer dan 30 jaar ervaring, geniet ervan om te zien hoe mensen hier soms opbloeien. “Dit is wat we willen met kleinschalige woonzorg. Dat je in je eigen dorp kunt blijven, dat je tussen mensen zit die je kent, waar je alles weet te vinden”.

Zus Corrie kan dat beamen: “Wij waren thuis met ons 3-en, van de verse slager Wip. Als kind gingen wij met papier en potlood de deuren langs om bestellingen op te nemen, dus zodoende wisten we precies waar iedereen woonde en hoe ze heetten, en wie familie van wie is. Vroeger zat je met ze op school, nu zit je met elkaar om de koffie. Dan ontstaan de mooiste gesprekken.”
Ook Yt is nu blij dat ze hier is gekomen: “Het is anders dan thuis, maar het heeft mijzelf verbaasd hoe snel ik gewend was. Als je nagaat hoe erg ik er tegenop zag. Ik wist wel dat ik graag een beetje reuring om mij heen heb. Maar ik wist niet dat het zo goed zou uitpakken.”

Yt Hiemstra – Wip woont in woonzorglocatie Fidesta Offingaburg Hallum