We laten graag bewoners en hun familie over hun ervaringen vertellen. Het kan u helpen om een beter beeld te krijgen van het wonen in een Fidesta huis. Alle ervaringen leest u hier
Ook zijn we aangesloten bij ZorgkaartNederland, een onafhankelijke website waar mensen hun ervaringen met de zorg delen. De waarderingen over de Fidesta huizen leest u hier

Fidesta Stienzerhiem

"Kadootje"

Vorige week waren we uitgenodigd voor een rondleiding op de boerderij van één van onze huisartsen. Zij heeft samen met haar man en kinderen een moderne veehouderij in Koarnjum, een naastgelegen dorp.
Een week daarvoor had ik de aankondiging al op het activiteitenbord gezet en konden de namen er op worden geschreven van wie er van onze bewoners mee wilden. Dat rijtje was zomaar vol, ze hadden er zin in!
De voorpret was groot. Dagelijks werd er onder de koffie gesproken over de dag dat we naar de boerderij zouden gaan.  Bijna alle bewoners hadden herinneringen van vroeger over de voor hun bekende boeren en hoe het er destijds aan toe ging.  Onze bewoonster Yvonne was zelf boerin geweest en vertelde dat het haar veel plezier had bezorgd, ze had genoten van haar rol als boerin en had dan ook bijzonder veel zin in ons uitstapje.

Het was, zoals altijd als we de hort op gaan, een hele organisatie om daadwerkelijk weg te kunnen. Zo verandert het lijstje van namen die meegaan per dag, moeten er auto’s geregeld worden en vrijwilligers en medewerker gevraagd om mee te gaan. Gelukkig bleek dat geen probleem en konden we in een optocht van 6 auto’s vertrekken. Het was hetzelfde gevoel als bij een schoolreisje!

De hele ochtend had het geregend maar  op het moment dat we in de auto’s stapten was het droog en scheen zelfs het zonnetje. De korte reis er naar toe was voor veel bewoners al leuk, ze herkenden de route omdat ze voorheen in Stiens of in de omgeving woonden.
We werden hartelijk ontvangen door het echtpaar op hun prachtige boerderij. Ze hadden speciaal voor ons in het midden van de ligboxstallen een mooie plek gemaakt met tafels en stoelen om te gaan zitten. Hier werd door de boer enthousiast verteld over het bedrijf, de werkwijze, over de koeien, de kalfjes en de paarden. Hierna kregen we een rondleiding door de stallen, kon er geaaid en geknuffeld worden en werd er verteld over de melkrobot.  Het rook er heerlijk naar kuil en gras, er waaide een lekker briesje en de zon deed haar best. Er werd duidelijk genoten. Er waren veel blije gezichten en er werd goed geluisterd naar wat er werd verteld. Het verschil met het ouderwets-boeren was groot. Sommige hadden nog op een krukje gemolken en nu liepen de koeien zelf naar de robot om gemolken te worden!  Wonderlijk!
Na de rondleiding kwamen we weer terug in de stal en kregen we koffie/thee met oranjekoek, wat een verwennerij!  Het was bijzonder om zo tussen de koeien en kalfjes lekker je koffie op te drinken en om je heen te kijken. Twee uur later waren we weer thuis. Vol verhalen. Het werd ervaren als een bijzonder kadootje. Eentje waar nog dagen over wordt nagesproken.
Het is altijd fijn om samen herinneringen op te halen, hoe was het vroeger? Hoe ging het toen? Maar het is ook zeker fijn om het “nu “ te beleven , mee te maken. Dan heb je, zeker als je mooie foto’s maakt, ook morgen iets leuks te vertellen over vandaag of gisteren!
Petra Dol | Fidesta Stienzerhiem

Fidesta Stienzerhiem

"Ik ha it hjir poerbêst"

Feikje Brouwer woont sinds vorig jaar in Fidesta Stienzerhiem.
 
Ze verliet na 42,5 jaar haar vertrouwde stek in Britsum. “Ik ha it hjir poerbëst”, zegt ze opgewekt, maar het was wel wennen. “Het besef dat ik niet meer terugkom in Britsum, daar heb ik het wel moeilijk mee gehad.” Lichamelijke ongemakken deden mevrouw Brouwer doen besluiten om te verhuizen. “Ik vertrouwde mezelf thuis niet meer, maar ik ben te goed voor een verpleeghuis. Het idee dat er altijd iemand snel bij me kan zijn, geeft rust. Ik ben hier niet alleen.”
Op bijzondere dagen eet Feikje Brouwer mee met de groep, maar meestal eet ze in haar eigen appartement. Ze doet wel vaak mee aan de activiteiten die worden georganiseerd. “Ek al komme der noch in soad minsken by my op besite, ik fyn it fijn dat ik de gesellichheid sa tichtby ha. Ik wie went om myn eigen beantsjes te dopjen en dat kin hjir noch hieltyd.”
Fidesta Stienzerhiem

"De tiid hald gjin skoft, stjoer mar in Tikkie!"

Lees wat Petra Dol, zorgonderneemster Fidesta Stienzerhiem, ziet veranderen bij haar bewoners.

Toen ik ruim 5 jaar geleden startte met Fidesta Stienzerhiem hadden onze bewoners uiteraard wel gehoord van computers , internet en mobiele telefoons maar was het voor de meesten een ver-van-mijn-bed show.  Het is natuurlijk ook zo dat alles wat nieuw is niet zo makkelijk meer beklijft als je ouder wordt. Zo had een enkeling ooit een computer cursus gevolgd maar had dat heel wat voeten in de aarde gehad om het eigen te maken.  

Zo kwam er twee jaar geleden een echtpaar bij ons wonen waarvan de man 2 boeken had geschreven over zijn memoires. De derde is nu in de maak. Dit alles vanaf zijn laptop. Regelmatig zit hij hier achter om alles wat hij meemaakt vast te leggen. Zijn agenda heeft hierbij een belangrijke rol want daar zet hij zijn aantekeningen in. Het is mooi om te zien dat hij hier zo’n plezier aan beleeft.

Weer een andere bewoonster kwam drie jaar geleden bij ons wonen. Deze stap heeft deze dame helemaal zelf geregeld. Ze stond gewoon op de stoep en binnen twee weken was het tussen ons beklonken. Eigen regie voorop, prachtig! Met haar kregen we weer iemand erbij die aardig mee was gegaan met de tijd. Zo zit zij dagelijks achter haar laptop. Ze stuurt mails (in het Fries!) houdt zelf haar bankzaken in de gaten en besteld graag van alles en nog wat online. Pakketjes zijn in 9 van de 10 gevallen voor haar. Ze is dan ook altijd erg leuk gekleed! 

Onlangs is er een echtpaar bij ons komen wonen. Beiden hebben ze een mobiele telefoon. Hiermee versturen ze foto’s en hebben ze regelmatig via Whatsapp contact met hun kinderen en kleinkinderen. Ook onze Facebook pagina wordt op de voet gevolgd. Toen ik laatst een boodschap voor ze had gedaan waarbij ik had voorgeschoten zei meneer tegen mij; stjoer mar in Tikkie! Toen realiseerde ik mij weer hoeveel er veranderd is in de afgelopen jaren en hoe leuk het is om te zien dat ook onze huidige bewoners hier steeds meer in mee gaan.

Ben benieuwd hoelang het duurt voor er tegen me wordt gezegd; ik heb net een Snapchat verstuurd!

 

Fidesta Stienzerhiem

"Het is fijn dat ik weer gewoon haar dochter kan zijn, de dagelijkse zorgen zijn weg"

De moeder van Tineke Krol-van der Meij woont in Fidesta Stienzerhiem.
 
“Mem kon niet meer goed voor zichzelf zorgen. Ze was slecht ter been en ook geestelijk werd het minder. Ze heeft het in Fidesta Stienzerhiem zo naar de zin. Hier wonen is een uitkomst voor haar, ze is een stuk opgeknapt. Thuis vereenzaamde ze, hier wordt er om haar gedacht, ze heeft aanspraak, er is “even tiid foar in praatsje” en ze betrekken haar bij de dagelijkse dingen. De sfeer is huiselijk en warm. Het is lang geleden dat ik mem zo fleurig heb gezien. Eerder belde ze twee tot drie keer per dag. Dat doet ze niet meer.  Het is fijn dat ik weer gewoon haar dochter kan zijn, de dagelijkse zorgen zijn weg."